De zevende maand
Door: Thomas
Blijf op de hoogte en volg Thomas
11 April 2016 | Colombia, Cartagena
Hey,
Op het moment zit ik al vier weken in Colombia. Het zijn vier drukke weken geweest en daar hoort een verhaal bij.
Het begin van onze outreach was in Pereira. We werkten samen met de YWAM basis in deze grote stad. Alles wat we hier doen is in samenwerking met een project. We hadden de mogelijkheid om naar een meidenhuis te gaan. In dit huis zitten meiden van de leeftijd acht t/m veertien jaar die nare ervaringen hadden in hun eigen omgeving. Vaak zijn ze misbruikt. We hebben een toneelstuk en verschillende activiteiten gedaan. Ze waren zo enthousiast over ons dat we de vraag kregen of we nog een keer konden komen. Dit gebeurt overigens niet bij alle groepen. We zijn nog een keer geweest en het was een succes.
De eerste twee weken had ik een cultuurschok. In Colombia (en alle andere Zuid-Amerikaanse landen) zijn ze ontzettend gericht op relaties onderling. In Europa draait het meer om effectiviteit. Bijvoorbeeld met werk is dat goed te zien. In Colombia staat relatie op de eerste plaats en daarna het werk. Als we het werk niet afkrijgen dan doen we het morgen wel. Ook de afspraken over tijden was erg nieuw voor mij. Al hadden we een afspraak om elf uur werd het vaak half twaalf of soms twaalf uur. Sommige dagen hadden we weinig programma maar moesten we onwijs veel wachten, dat is dus wel even wennen. Toen we op de YWAM basis in Pereira waren stonden alle studenten op om vijf uur om vervolgens Engelse les te volgen. Op mijn verjaardag heb ik hen Engelse les gegeven. Hun Engels was a redelijk maar toch was het goed om hen wat extra te leren.
Colombia staat bekend als een land met een hoop corruptie. Nu ik hier ben heb ik er een beter beeld bij. Het is triest om te zien wat voor grote gevolgen het heeft voor de bevolking. Er is een groot verschil tussen rijk en arm en dat wordt alleen maar groter.
Daarnaast hebben we in Pereira avondeten klaargemaakt en uitgedeeld aan daklozen. Het is onwijs mooi werk. Vaak hebben we een praatje gehad met hen. Het is erg tof om op deze manier iets te kunnen doen voor hen.
Tussendoor zijn we zes dagen in Manizales (2256 meter boven zeelevel) geweest. We hebben hier samengewerkt met een lokale kerk en zijn voornamelijk wezen evangeliseren. Ook had ik nog een praatje gedaan in de kerk (niet in het Spaans, wel in het Engels).
Deze week zijn we in Cartagena. We hebben hier veel opgetrokken met studenten om hun Engels te leren. Dit is vrij lastig als je Spaans niet heel goed is. Maar toch was het leuk om te doen!
Dit was alweer het einde van deze blog. Bij vragen of opmerkingen weet je me te vinden!
ciao!
Thomas
Op het moment zit ik al vier weken in Colombia. Het zijn vier drukke weken geweest en daar hoort een verhaal bij.
Het begin van onze outreach was in Pereira. We werkten samen met de YWAM basis in deze grote stad. Alles wat we hier doen is in samenwerking met een project. We hadden de mogelijkheid om naar een meidenhuis te gaan. In dit huis zitten meiden van de leeftijd acht t/m veertien jaar die nare ervaringen hadden in hun eigen omgeving. Vaak zijn ze misbruikt. We hebben een toneelstuk en verschillende activiteiten gedaan. Ze waren zo enthousiast over ons dat we de vraag kregen of we nog een keer konden komen. Dit gebeurt overigens niet bij alle groepen. We zijn nog een keer geweest en het was een succes.
De eerste twee weken had ik een cultuurschok. In Colombia (en alle andere Zuid-Amerikaanse landen) zijn ze ontzettend gericht op relaties onderling. In Europa draait het meer om effectiviteit. Bijvoorbeeld met werk is dat goed te zien. In Colombia staat relatie op de eerste plaats en daarna het werk. Als we het werk niet afkrijgen dan doen we het morgen wel. Ook de afspraken over tijden was erg nieuw voor mij. Al hadden we een afspraak om elf uur werd het vaak half twaalf of soms twaalf uur. Sommige dagen hadden we weinig programma maar moesten we onwijs veel wachten, dat is dus wel even wennen. Toen we op de YWAM basis in Pereira waren stonden alle studenten op om vijf uur om vervolgens Engelse les te volgen. Op mijn verjaardag heb ik hen Engelse les gegeven. Hun Engels was a redelijk maar toch was het goed om hen wat extra te leren.
Colombia staat bekend als een land met een hoop corruptie. Nu ik hier ben heb ik er een beter beeld bij. Het is triest om te zien wat voor grote gevolgen het heeft voor de bevolking. Er is een groot verschil tussen rijk en arm en dat wordt alleen maar groter.
Daarnaast hebben we in Pereira avondeten klaargemaakt en uitgedeeld aan daklozen. Het is onwijs mooi werk. Vaak hebben we een praatje gehad met hen. Het is erg tof om op deze manier iets te kunnen doen voor hen.
Tussendoor zijn we zes dagen in Manizales (2256 meter boven zeelevel) geweest. We hebben hier samengewerkt met een lokale kerk en zijn voornamelijk wezen evangeliseren. Ook had ik nog een praatje gedaan in de kerk (niet in het Spaans, wel in het Engels).
Deze week zijn we in Cartagena. We hebben hier veel opgetrokken met studenten om hun Engels te leren. Dit is vrij lastig als je Spaans niet heel goed is. Maar toch was het leuk om te doen!
Dit was alweer het einde van deze blog. Bij vragen of opmerkingen weet je me te vinden!
ciao!
Thomas
-
12 April 2016 - 17:17
Theo De Geus:
Beste Thomas
Wat een mooie verhalen en wat goed om bij de meisjes nog een keer op te treden. De cultuurschok kan ik me voorstellen. Onze schoondochter is er geboren en onze zoon en schoondochter zijn er een paar keer geweest. Ik weet nog wel toen moeder samen met de oudste dochter bij ons in Nederland waren dat ze, ook al stonden de verkeerslichten op groen, niet durfden oversteken. In Colombia rijdt volgens hen iedereen altijd door ongeacht of het licht rood of groen is. Thomas wat een zegen dat jij de liefde van Christus daar mag laten zien en als Koningskind daarvan mag getuigen. Ik wens je Gods onmisbare zegen en nabijheid toe, het ga je goed.
hartelijke groeten Theo de Geus -
06 Mei 2016 - 23:07
Marcel Heddes:
Beste Thomas,
wat beleef je mooie avonturen in combia. Ik heb je ontmoet in de babtisten gemeente in Enkhuizen.
Ik herken zo je cultuur shock aangezien ikzelf een lange relatie heb gehad met iemand vande Nederlandse Antillen. Daar heerst een wij cultuur en hier een ik cultuur. Echter hebben beide culturen hun mooie en hun minder mooie dingen. Leer er zoveel als je kan. Zelf heeft het mijn wereld erg verreikt en kijk ik nu verder dan voorheen. Succes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
