De derde maand

Hey,

De afgelopen maand heb ik veel nieuwe dingen gedaan. Zo ben ik op teamweek geweest in het oosten van Noorwegen. Ook ben ik voor een mini-outreach naar Zweden gegaan.

Het werd mijn eerste teamweek buiten Skiën. Ik was nieuwsgierig, want ik had geen idee wat mij te wachten zou staan. We zijn naar een christelijke boarding school gegaan in het oosten. In Nederland hebben we geen boarding school, dus ik ga uitleggen wat het is en hoe het in z'n gang gaat. Jongeren tussen de leeftijd 14-18 wonen intern in een schoolgebouw. Ze hebben allerlei verschillende vakken van Aardrijkskunde tot Wiskunde, en alles wat daar tussen zit. Maar op deze boarding school leren ze ook de basis voor een beroep. Veel van hen willen boer worden. Anderen kiezen voor een stage bij een monteur. Het is erg divers.

In de namiddag hebben ze altijd vrij, en op deze momenten konden we dingen ondernemen. Enige probleem was dat het een gehucht was. De dichtstbijzijnde voorziening was 15 kilometer. We hebben verschillende ervaringen gedeeld over ons geloof. En op donderdag heb ik een speech/preekje gedaan. Het zou mijn eerste worden en ik was best nerveus, ook vanwege het feit dat het in het Engels zou zijn. Maar het ging ontzettend goed, en mensen waren oprecht blij met wat ik hen te vertellen had.

Ik ben gisteren(11-12-15) thuisgekomen van mijn mini-outreach in Zweden. Afgelopen twee weken heb ik met het team, bestaande uit zes anderen, gewerkt bij de vluchtelingen. Ze kwamen uit Afghanistan, Irak en Syrië.
Toen we daar de eerste keer aankwamen zag ik een enorm grote hal waar wel 500 mensen in zouden kunnen. In werkelijkheid waren er 50 mensen. Er waren niet genoeg sanitaire voorzieningen om meer mensen toe te laten. Ze hadden 2 toiletten en 2 douches voor 50 mensen. En om één of andere onbekende reden werden er geen nieuwe sanitaire voorzieningen geplaatst zodat er meer mensen kunnen worden opgevangen.

Ik had verwacht dat het eten voor de vluchtelingen niet erg smakelijk zou zijn. Maar mijn verwachting klopte totaal niet. Het eten was erg goed, en er was altijd meer dan genoeg!

Ze spraken amper Engels, en wij spreken geen Arabisch dus communiceren was erg lastig. We moesten het voornamelijk doen met handen en voeten. Ik wilde de vluchtelingen Engels gaan leren maar dit was moeilijker dan verwacht. We hebben onwijs veel Engels gepraat ondanks dat ze er niet veel van begrepen. Ze pikte zo hier en daar toch wel wat woordjes op.

De vluchtelingen hadden geen enkel programma, ze hadden dus niets te doen. De meesten lagen de hele dag in bed. Sommige van hen hadden eens in de week een les waarin ze de Zweedse taal leren. Aan de ene kant is het goed dat ze een taal leren, en dat zij zich een beetje verstaanbaar kunnen maken. Maar aan de andere kant hebben ze geen zekerheid dat ze in Zweden zullen blijven. Ik denk dat het effectiever zou zijn als ze Engels gaan leren. Tegenwoordig kan iedereen Engels en hiermee kunnen ze meer kanten mee op.

Met de vluchtelingen hebben we verschillende activiteiten ondernomen. Voetballen, volleyballen en tikkertje waren toch wel hun favoriet. Ook zijn we met hen naar buiten gegaan voor een rondje in het park. Normaliter komen ze eigenlijk niet buiten, omdat het daar te koud voor is, ook hebben ze geen reden om naar buiten te gaan.
Voor de kinderen was het mooi om ijs op de sloten te zien. Dat was hun eerste keer. Ook hebben ze ontzettend veel energie, wat zich volledig uitte toen ze over het gras aan het rollen waren. Onze laatste dag naderde en we moesten afscheid nemen. Vanwege de privacy van de vluchtelingen mochten we geen foto's nemen.

We waren uitgenodigd op vrijdagavond om getuigenissen te delen voor een jeugdgroep. Ik had de smaak te pakken na mijn teamweek en ook ik heb wat gedeeld. Het was een mooie avond. Ook zijn we wezen evangeliseren op zaterdag samen met een lokale kerk.

In maart gaan we op big-outreach en de opties zijn bekend. Dat zijn: Colombia, Azerbeidzjan, Turkije, China en als laatste India&Nepal. We gingen ervoor bidden, en uiteindelijk een top3 maken over onze voorkeuren. Ik ervoer dat God sprak dat ik naar Colombia zou gaan.
Mijn lijstje was als volgt:
1. Colombia
2. India & Nepal(Beide één maand)
3. Azerbeidzjan

Aankomende week krijg ik te horen in welk land ik word ingedeeld. Dat lezen jullie dan in mijn volgende blog.

Aankomende week heb ik drie dagen les voor de kerstvakantie begint. En vrijdag vertrek ik waarschijnlijk naar een vriend in Kristiansand. Tijdens een internationale conferentie in Nederland vorig jaar heb ik hem leren kennen. En aangezien we beide na drie maanden beschikbaar zijn ga ik even langs, ik ben toch “in de buurt…”
En over anderhalve week ga ik alweer naar Nederland, voor een korte kerstvakantie.

Bedankt voor het lezen! En bij vragen kunt u mij altijd even mailen!